ԵՐԵՎԱՆ, 22 ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ (թղթ. Նարինե Նազարյան): Սահմանադրական
բարեփոխումների թեմայով այսօր «Հայելիե ակումբում բանավեճի էին հրավիրվել ՀՀ
ԱԺ ՀՅԴ խմբակցության ղեկավար Լեւոն Մկրտչյանն ու Ազատական-առաջադիմական
կուսակցության նախագահ Հովհաննես Հովհաննիսյանը:
Լ. Մկրտչյանի խոսքերով` նախագիծն իր որակով եւ բովանդակությամբ այնպիսին
է, որ երկրի զարգացման ճանապարհին մի նոր շեմ կլինի: Կենտրոնացված, միաբեւեռ,
տոտալիտար կառավարման համակարգին բնորոշ գծերից անցում է կատարվում
հակակշիռների վրա հիմնված, բազմաբեւեռ կառավարման համակարգի, որը
ժողովրդավարության կայացման լավագույն երաշխիքն է: Դրանով է պայմանավորված
միջազգային կառույցների դրական գնահատականը: «Չենք ասում, թե տարբերակը զերծ է
թերություններից, բայց հիմնական քայլերն արդեն արված են` դրանում ամրագրելով
ժողովրդավարական կարեւորագույն նորմերե,-նշեց Լ. Մկրտչյանը: ՀՅԴ
ներկայացուցիչը կարծիք հայտնեց, որ առաջարկվող նախագծին «ոչե քվեարկելը
նշանակում է «այոե ասել գործող Սահմանադրությանը, քանի որ այլ ճանապարհ չկա,
քան բարեփոխել այն:
Ըստ Լ. Մկրտչյանի` սահմանադրական բարեփոխումների հարցն առավել լուրջ է,
քան իշխանափոխության հերթական կոչերը. որոշվում է երկրի ապագայի հարցը:
Ընդդիմադիրների այն տեսակետը, թե այս նախագիծը բարելավելուց հետո կարող է լավ
տարբերակ դառնալ, Լ. Մկրտչյանն անհիմն է համարում:
Սահմանադրական այս փոփոխություններին դեմ արտահայտվելու Հ. Հովհաննիսյանի
հիմնական փաստարկն այն էր, որ «գործող իշխանությունները բարոյական եւ իրավական
իրավունք չունեն սահմանադրական փոփոխություններ կատարելուե: Նա տեսակետ
հայտնեց, որ Հայաստանում ընտրական մեխանիզմներ չկան եւ գոյություն չունեցող
ընտրական համակարգով հանրաքվե իրականացնել չի կարելի:
Հ. Հովհաննիսյանի կարծիքով` գործող Սահմանադրությունն օգնեց հաղթահարել
հոկտեմբերի 27-ից հետո առաջացած ճգնաժամը, սակայն դա չի նշանակում, որ կողմ է
դրան: Գործող Սահմանադրության մեջ փոփոխություններ իրապես պետք են, որը պետք է
ձեւավորվի ազգային կոնսենսուսի արդյունքում: Լ. Մկրտչայնն առարկեց` ասելով, որ
կոնսենսուսը տարբերությունների արդյունքում է ձեւավորվում, իսկ այդ տարբեր
տեսակետերն արտահայտվել են դեռեւս քննարկումների ժամանակ, երբ նաեւ ընդդիմադիր
խորհրդարանական ուժերն էին փոփոխությունների սեփական տարբերակները
ներկայացրել: Ըստ նրա` առաջարկվող նախագիծը համաձայնության փաստաթուղթ է:
Հ. Հովհաննիսյանը դեմ արտահայտվեց պատգամավորի եւ երկրի նախագահի
անձեռնմխելիության դրույթին: Դրան Լ. Մկրտչյանը հակադրվեց` ասելով, որ
անմեղության կանխավարկածով առաջնորդվելը բարձրագույն արժեք է: «Մենք իրավունք
չունենք մտածելու, թե պատգամավորների մեծ մասը խելագար կլինի եւ խելագար
նախագահ կընտրվի, պետք է առաջնորդվել անմեղության կանխավարկածով եւ ամրագրել
անձեռնմխելիության նորմըե,-ասաց Լ. Մկրտչյանը` նշելով, որ այդ դրույթները
լուրջ քննություն են բռնել միջազգային կառույցների կողմից եւ ամրագրված են
նաեւ եվրոպական մի շարք երկրների սահմանադրություններում:
Հ.Հովհաննիսյանը համաձայնեց Լ. Մկտչյանի այն տեսակետին, որ
խորհրդարանական ընտրությունները պետք է լինեն 100 տոկոս համամասնական, եւ դա
եւս պետք է ամրագրվեր նախագծում: Բանախոսները համակարծիք էին, որ Երեւանի
քաղաքապետի պաշտոնը պետք է լինի ուղղակի ընտրովի: