2 րոպեի ընթերցում
ԵՐԵՎԱՆ, 21 ՄԱՅԻՍԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: «Արտիստներ կան, ովքեր իրենց արվեստի մոգականությամբ աշխարհի ընթացքը փոխում են եւ կարծես հայտարարում՝ երկիր մոլորակը միայն իր առանցքի շուրջ չի պտտվում: Այդ եզակիների թվում է ֆրանսահայ շանսոնիե Շառլ Ազնավուրը:
Ծնվել է 1924 թվականի մայիսի 22-ին: Ծնողները՝ Միշա եւ Քնար Ազնավուրյանները, Մեծ եղեռնի մազապուրծներից էին: Ֆրանսիան դառնում է նրանց փրկության օթեւանը: Փարիզի Սեն Ժերմեն դե Պրե թաղամասում էլ ծնվում է նրանց որդին՝ Վաղինակ Շահնուր Ազնավուրյանը:
- Ի՞ նչ անուն եք տալիս նրան,- ասում է մանկաբարձուհին:
- Շահնուր,- անսահման քնքշությամբ շշնջում է մայրը:
- Շահ...ի՞նչ,- աչքերը լայն բացած հարցնում է մանկաբարձուհին:
- Շահնուր,- կրկնում է մայրը:
Մանկաբարձուհին ֆրանսուհի էր, հետեւաբար, չկարողացավ արտաբերել ո՛չ Վաղինակ եւ ո՛չ էլ Շահնուր անունը: Նա Շահնուրը դարձրեց Շառլ՝ չիմանալով, որ այդ անունով է հայ նորածինը աշխարհ նվաճելու…
Շառլ Ազնավուրի կենսագիր Իվ Սալգը նրա առաքելությունն անվանել է Խաչակրաց արշավանք: Պատկերացրեք՝ Կասամբլանկայում, առաջին անգամ տեղի հասարակությունը հոտընկայս ընդունեց երգչին: 1959 թ.՝ Փարիզի «Օլիմպիա» համերգասրահում ելույթից հետո Շառլ Ազնավուրը համընդհանուր ճանաչում է ձեռք բերում: «Ազնավուրը այնպես է սեր երգում, ինչպես մինչ այս ոչ ոք չի երգել: Այդպես նա սիրում է, զգում, ապրում: Միանգամից նվաճում է մարդուն: Նա իր արվեստում մեծագույնն է»,- ֆրանսիացի շոնսոնիե եւ դերասան Մորիս Շեւալսի խոսքերն են»:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի վաղվա համարում։