ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც შეიძლება გავაკეთოთ მომავლისთვის, პოზიტიური დისკურსის ფორმირებაა: პრემიერ-მინისტრის სიტყვა მომავლის სამიტზე

ერევანი, 23 სექტემბერი, არმენპრესი․ სომხეთის რესპუბლიკის პრემიერ-მინისტრი ნიკოლ ფაშინიანი ნიუ-იორკში, გაეროს გენერალური ასამბლეის 79-ე სესიის ფარგლებში, მონაწილეობდა მომავლის სამიტზე. ღონისძიებაში ასევე მონაწილეობდნენ მსოფლიოს ათობით ქვეყნის პრეზიდენტები და მთავრობის ხელმძღვანელები.

როგორც „არმენპრესს“ აცნობეს სომხეთის მთავრობიდან, პრემიერ-მინისტრი ფაშინიანი სიტყვით გამოვიდა, სადაც აღნიშნა:

„გენერალური ასამბლეის პრეზიდენტო,
ექსცელენციებო,
ქალბატონებო და ბატონებო,

ჩემთვის განსაკუთრებულია მონაწილეობა მომავლის სამიტში, რადგან სომხეთის რესპუბლიკის პრემიერ-მინისტრის ჩემი მიმდინარე მანდატი მივიღე საპარლამენტო არჩევნებში ჩვენი პარტიის მიერ მიღებული ლოზუნგით „მომავალი არსებობს“. ყველა პრობლემა, რაც დღეს გვაქვს, პირდაპირ ან ირიბად უკავშირდება წარსულში მიღებულ ან მიუღებელ გადაწყვეტილებებს, იგივე შეიძლება ითქვას დღევანდელ წარმატებებზე და მიღწევებზე.

წარსულში უკვე ვერაფერს შევცვლით, დღევანდელ დღეს კი ცოტას თუ შევცვლით, რადგან დღევანდელობა უკვე რაღაც ხარისხით წარსულია. მაგრამ მომავლის დაგეგმვა დღევანდელი ყველაზე მნიშვნელოვანი საქმეა. მოქმედებების დღის წესრიგიც ცნობილია: მშვიდობა, უსაფრთხოება, კეთილდღეობა, თავისუფლება, სამართლიანობა, ადამიანის უფლებები, ხელოვნური ინტელექტი, კლიმატი. მაგრამ მნიშვნელოვანია ის კონცეფცია, რომელსაც დავუყრით საფუძველს ჩვენი მომავლის ხედვების საფუძველზე.

მაშ როგორ ავაშენოთ მომავალი? ეს უცნაურად ჟღერს, მაგრამ ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც შეიძლება გავაკეთოთ მომავლისთვის, არის პოზიტიური დისკურსების ფორმირება და მათი საფუძვლების შექმნის შესაძლებლობებზე კონცენტრირება, მიუხედავად იმისა, თუ ეს ახლა არსებობს, თუ არა.

დღევანდელი გლობალური კრიზისის ერთ-ერთი მიზეზი ის არის, რომ საერთაშორისო პლატფორმები დიდი ხანია იქცა ურთიერთბრალდებების, მუქარების, ჩიხების, კრიზისების გაფრთხილების პლატფორმებად. მიჭირს საერთაშორისო პლატფორმებზე პოზიტიური დისკურსის გახსენება ჩემი ან სხვა ლიდერების სახელით. და ამისთვის არის ობიექტური მიზეზები: პოზიტიური დისკურსის მასალა ცოტაა. ან იქნებ ეს იმიტომ ხდება, რომ წარსულში პოზიტიური დისკურსი ცოტაა ან არ არსებობდა. ჩვენ ჩვეულებრივ მოვდივართ გაეროში იმის გასაცხადებლად, თუ რამდენად ცუდი იქნება, რადგან ამის დამადასტურებელი ფაქტები მრავლადაა და ყველგან არის, და მათი დანახვისთვის განსაკუთრებული ძალისხმევა საჭირო არ არის. ძალისხმევა საჭიროა კარგი მომავლის წინაპირობების დანახვისთვის და მათზე ფიქრისთვის, რადგან რაც ხდება რეალობაში, ჯერ ჩვენს გონებაში ხდება.

ჩემი პარტია „მომავალი არსებობს“ ლოზუნგს იმ პირობებში მივიღეთ, როდესაც ჩანდა, რომ ჩვენს ქვეყანაში და რეგიონში ოპტიმიზმისთვის არანაირი იმედი არ არსებობდა. ახლა ეს ასეა გლობალურ დონეზე. და მე მინდა, მომავლის სამიტზე გამოვთქვა ეს რწმენა, მომავალი არსებობს, და ამაში ჩემი წვლილი შევიტანო. გასული სამი წელიწადსგან განსხვავებით, ამ წელს გენერალური ასამბლეის ჩემი გამოსვლა უფრო მეტად შესაძლებლობებზე იქნება კონცენტრირებული, ვიდრე მეზობელი ქვეყნების დადანაშაულებაზე. და ეს საშუალებას მომცემს ვიფიქრო პოზიტიურად და ვისაუბრო შესაძლებლობებზე. დიახ, ჯერ მხოლოდ ვისაუბროთ, რადგან „თავიდან იყო სიტყვა, სიტყვა იყო ღმერთთან და სიტყვა იყო ღმერთი“.

ამიტომ, უნდა დავიწყოთ კარგი სიტყვებით. ლოზუნგი „მომავალი არსებობს“ უნდა გამოვიყვანოთ როგორც თეორემა და ვიმუშაოთ მისი მტკიცების მიმართულებით. მოდი, ეს გავაკეთოთ.

გმადლობთ ყურადღებისთვის“.

.