Նիկոլ Փաշինյանը կարծում է, որ Հայաստանում կոռուպցիան վերացնելու համար պետք է շարունակել ժողովրդավարական բարեփոխումների օրակարգը
3 րոպեի ընթերցում
ԵՐԵՎԱՆ,14ՄԱՅԻՍԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը նշել է, որ Հայաստանի կառավարությանը, չնայած կոռուպցիայի դեմ պայքարի հարցում ունեցած հսկայական առաջընթացին, ցավոք, չի հաջողվել վերացնել կոռուպցիան, սակայն պետք է շարունակել աշխատանքն այդ ուղղությամբ, լինել համառ և լինել ժողովրդավարական բարեփոխումների օրակարգում։
«Արմենպրես»-ի հաղորդմամբ՝ ՀՀ վարչապետն այս մասին ասել է Կոպենհագենի ժողովրդավարության գագաթնաժողովի շրջանակներում կայացած «Առաջնագծից․ Հայաստանի ժողովրդավարության պաշտպանությունը» (“From the frontline: Armenia’s defence of democracy”) թեմայով քննարկման ընթացքում՝ անդրադառնալով հարցին, թե ի՞նչ քայլեր է իրականացնում Հայաստանը կոռուպցիայի դեմ պայքարի առումով։
Վարչապետ Փաշինյանը վերահաստատել է իր այն կարծիքը, որ Հայաստանը հսկայական առաջընթաց ունի կոռուպցիայի դեմ պայքարում։
«Ցավոք, չենք կարող ասել, որ մեզ հաջողվել է վերացնել կոռուպցիան Հայաստանից, բայց ի՞նչ անել։ Շարունակել լինել համառ և լինել ժողովրդավարական բարեփոխումների օրակարգում, և այդ պատճառով Եվրամիության հետ համագործակցությունը մեզ համար չափազանց կարևոր է, քանի որ Եվրամիությունը հիմա մեր հիմնական գործընկերն է ժողովրդավարական բարեփոխումների օրակարգում»,- ասել է վարչապետը՝ միևնույն ժամանակ հույս հայտնելով, որ Եվրամիությունը և Միացյալ Նահանգները նույնպես կբարձրացնեն Հայաստանին աջակցության մակարդակը ժողովրդավարական բարեփոխումների օրակարգում, քանի որ ժողովրդավարությունը Հայաստանի համար ռազմավարություն է։
Նիկոլ Փաշինյանը հայտնեց, որ, Հայաստանը 2019 թվականին ռազմավարական երկխոսություն է սկսել Միացյալ Նահանգների հետ, և այժմ արդեն ակնհայտ է ՀՀ-ի համագործակցության ընդլայնումը Եվրամիության հետ։
«Ես նշեցի, որ մենք ունեցել ենք եռակողմ հանդիպում Միացյալ Նահանգների, Եվրամիության և Հայաստանի միջև, և, ի դեպ, դա աննախադեպ ձևաչափ էր, և մենք ընդունեցինք հսկայական օրակարգ ինստիտուցիոնալ բարեփոխումների, տնտեսական բարեփոխումների համար»,- նշել է վարչապետը՝ հավելելով, որ շատ կարևոր է ԱՄՆ-ի և ԵՄ-ի կողմից շատ ավելի մեծ աջակցությունը՝ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված փախստականների հումանիտար կարիքները հասցեագրելու համար, քանի որ դա շատ զգայուն և զգացմունքային հարց է հայերի համար և ակնհայտորեն հումանիտար խնդիր է։