ՍՏԵՓԱՆԱԿԵՐՏ, 28 ԱՊՐԻԼԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ։ Ադրբեջանը 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությունից հետո համառորեն և նպատակային ձգտում է հասնել Արցախը հայաթափելու իր վերջնանպատակին, որին ուղղված են վերջին տարիներին գյուղատնտեսական աշխատանքներ կատարող մարդկանց ահաբեկումը, ՀՀ-ից մատակարարվող գազատարի, էլեկտրականության խափանումները, Արցախն արտաքին աշխարհին կապող ճանապարհի արգելափակումը:

Այս մասին «Արմենպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց Արցախի Ազգային ժողովի արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի նախագահ, ՀՅԴ խմբակցության անդամ Վահրամ Բալայանը՝ անդրադառնալով Ադրբեջանի կողմից Հակարիի կամրջին անցակետի տեղակայելու դեպքին և ստեղծված իրավիճակին:

«Այդ՝ մեկը մյուսին հաջորդող գործողությունների շարունակությունն անցակետի տեղադրումն է: Ըստ համացանցում տարածված տեղեկությունների՝ արդեն դրոշ էլ են բարձրացրել կամրջին: Դրանով, ըստ էության, Արցախի խոր շրջափակման, ինչպես ասում են, վերջին քարը դրվեց: Բավականին ծանր կացության մեջ ենք հայտնվել՝ անկանխատեսելի հետևանքներով: Այնուամենայնիվ, ամեն հարց իր լուծման բանալին ունի: Առաջին հերթին պետք է փորձել մեր ներքին միասնականությունը պահպանել, մարտահրավերները հաղթահարել, փորձել որոշակի աջակցություն ստանալ Մայր հայրենիքի մեր հայրենակիցներից և Սփյուռքի հետ լոբբիստական աշխատանքի միջոցով տարբեր կառույցների, երկրների ղեկավարների վրա որոշակի ազդեցություն ունենալ, որովհետև մենք անմիջապես այդ հնարավորությունը չունենք: Իհարկե, այստեղ ամենամեծ անելիքը ռուս խաղաղապահներից է՝ ըստ էության, համաձայնագիրն էլ է դա ենթադրում: Կարծում եմ, ռուսական կողմի հետ ևս որոշակի աշխատանք պետք է տարվի՝ իրավիճակը շտկելու առումով»,-համոզմունք հայտնեց Արցախի Ազգային ժողովի արտաքին հարաբերությունների մշտական հանձնաժողովի նախագահը:

Ինչ վերաբերում է ՌԴ խաղաղապահ զորակազմի հրամանատարի փոփոխությունից ունեցած ակնկալիքներին, ապա ըստ Բալայանի, ընդհանուր առմամբ, հրամանատարից, հարցի վերաբերյալ նրա մոտեցումներից շատ բան է կախված: «Ադրբեջանը փորձում է ուժային մեթոդներով հարցերը լուծել: Կարծում եմ՝ համարժեք գործողություներ պետք է լինեն նաև ռուսական կողմից: Ամենակարևորն այստեղ Ռուսաստանի ռազմաքաղաքական ղեկավարության դիրքորոշումն է: Ինչպես ասում են, Մոսկվայում պետք է ծնվեն որոշումները, որպեսզի զինվորականությունն իրագործի: Ռուսական իշխանությունների հետ պետք է որոշակի աշխատանք տարվի, ներկայացվի իրականությունը, որովհետև շատ դեպքերում ռուսական կողմը, ինչպես նաև միջազգային հանրությունը լիարժեք տեղեկատվություն չեն ստանում: Այն, ինչ կատարվում է, դրանցից բխող վտանգները պետք ներկայացվեն»,-նշեց մեր զրուցակիցը:

Հարցին, թե ի՞նչ հնարավոր վտանգներ է պարունակում ադրբեջանական անցակետի տեղադրումը, պատգամավորը պատասխանել է, որ ադրբեջանցի զինվորի այնտեղ կանգնելը կնշանակի հոգեբանական ճնշումներ, սադրանքներ և այլն: «Փորձում են այնպիսի կացություն ստեղծել, որ արցախցիների համար անհնարին դառնա հայրենիքում ապրելը: Եթե այդպես չլիներ, գոնե կհարգվեր Ադրբեջանի ղեկավարի կողմից ստորագրված հայտարարությունը, որտեղ հստակ ձևակերպված է, որ 5 տարի միջանցքի պատասխանատվությունը ռուսական կողմի վրա է: Բայց այդ 5 կիլոմետրանոց միջանցքը մինչև շրջափակումն էլ չի պահպանվել: Անընդհատ խնդիրներ են առաջացել»,- ընդգծեց Բալայանը:

Նրա խոսքով՝ միջազգային հանրությունը պետք է գործնականություն հաղորդի Արցախյան հիմնախնդրի հետ կապված իր հայտարարություններին: «Ադրբեջանցիները բացահայտ ասում են, որ այդ հայտարարությունները որևէ նշանակություն չունեն իրենց համար: Ընդհանրապես, վերջին տարիներին աշխարհակարգը փոխվել է: Եթե նախկինում կար որոշակի հարգանք, վերաբերմունք միջազգային կառույցների, դրանց որոշումների նկատմամբ, ապա այսօր բոլոր հարցերը, ցավոք, լուծվում են ուժի դիրքից: Սա խոսում է այն մասին, որ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո ստեղծված աշխարհակարգն իրեն սպառել է: Ինչպե՞ս հասկանալ, որ Հաագայի միջազգային դատարանի որոշումն իրականացնելու համար որևէ քայլ չկատարվի: Նույնիսկ հրապարակային հայտարարեն, որ չեն հետևելու այդ որոշումներին»,-եզրափակեց Վահրամ Բալայանը: