სომხეთის რესპუბლიკა აზერბაიჯანს სთავაზობს ერთდროულად მოეწეროს ხელი მშვიდობის ხელშეკრულებას და მინსკის ჯგუფის სტრუქტურების ლიკვიდაციის შესახებ

სომხეთი აზერბაიჯანს ოფიციალურად სთავაზობს, რომ ერთდროულად მოეწეროს ხელი როგორც მშვიდობის ხელშეკრულებას, ასევე მინსკის ჯგუფის სტრუქტურების ლიკვიდაციის შესახებ ეუთოსთვის განკუთვნილ ერთობლივ მიმართვას.

„არმენპრესის“ ინფორმაციით, ამის შესახებ სომხეთის პრემიერ-მინისტრმა ნიკოლ ფაშინიანმა განაცხადა ეროვნული ასამბლეის სხდომაზე, სადაც განიხილებოდა 2024 წელს მთავრობის პროგრამის შესრულების პროცესი და შედეგები.

პრემიერ-მინისტრმა აღნიშნა, რომ სომხეთსა და აზერბაიჯანს შორის მშვიდობისა და სახელმწიფოთაშორისი ურთიერთობების დამყარების შესახებ შეთანხმების პროექტი უკვე შეთანხმებულია და მოლაპარაკებები პროექტის გარშემო დასრულებულია. „ეს ნიშნავს, რომ უკვე შეთანხმების ხელმოწერის განხილვის ფაზაში ვართ. და განვაცხადე, რომ მზად ვარ სომხეთის ხალხის სახელით მოვაწერო ხელი ამ შეთანხმებას,“ – თქვა პრემიერ-მინისტრმა.

მისი თქმით, აზერბაიჯანი შეთანხმების ხელმოწერას ოფიციალურ დონეზე უკავშირებს ორ საკითხს, რომელთაგან პირველია ეუთოს მინსკის ჯგუფის სტრუქტურების ლიკვიდაცია.

„არაერთხელ მითქვამს, რომ ეს სომხეთისთვის გასაგები დღის წესრიგია. თუ ვხურავთ მთიანი ყარაბაღის კონფლიქტის გვერდს და ჩვენ ამას ვაკეთებთ, რა აზრი აქვს იმ სტრუქტურის არსებობას, რომელიც ამ კონფლიქტით იყო დაკავებული? თუმცა, მინსკის ჯგუფს, სულ ცოტა, დე ფაქტო, აქვს უფრო ფართო კონტექსტი. და ჩვენ გვინდა დავრწმუნდეთ, რომ აზერბაიჯანი მინსკის ჯგუფის ლიკვიდაციას არ განიხილავს, როგორც მცდელობას, დაასრულოს სომხეთ-აზერბაიჯანის კონფლიქტი აზერბაიჯანის ტერიტორიაზე და გადაიტანოს ის სომხეთის რესპუბლიკის სუვერენულ ტერიტორიაზე. ამ შეშფოთების გასაქარწყლებლად სომხეთი აზერბაიჯანს სთავაზობს, რომ ერთდროულად მოეწეროს ხელი როგორც მშვიდობის შეთანხმებას, ასევე მინსკის ჯგუფის სტრუქტურების ლიკვიდაციის შესახებ ეუთოსადმი ერთობლივ მიმართვას. ანუ, დადონ მაგიდაზე ორივე დოკუმენტი და იმავე ადგილას, იმავე დროს მოაწერონ ორივეს ხელი. ეს ოფიციალური შეთავაზებაა“, – განაცხადა ფაშინიანმა.

მშვიდობის შეთანხმების ხელმოწერის კონტექსტში აზერბაიჯანის მიერ წამოყენებული მეორე წინაპირობა არის ცრუ მტკიცება, თითქოს სომხეთის რესპუბლიკის კონსტიტუცია შეიცავს ტერიტორიულ პრეტენზიებს აზერბაიჯანის მიმართ და შესაბამისად, უნდა შეიცვალოს.