علیرضا نظیف: «ظرفیت های بکر عظیمی در راستای توسعه بیشتر روابط اقتصادی دو کشور وجود دارد»

تاریخ گزارش: 7 نوامبر سال 2024 میلادی برابر با 16 آبان 1403 شمسی 

ساعت گزارش: 09:54

ایروان، 7 نوامبر، «آرمِن پرِس» : هرچند روابط سیاسی ارمنستان و ایران در سطح بسیار بالایی قرار دارند، امّا از نظر روابط اقتصادی، هنوز پتانسیل های بکر عظیمی وجود دارد و روند استفاده شایسته از این ظرفیت ها مستلزم تلاش های مشترک قابل توجهی می باشد.

علیرضا نظیف: رئیس انجمن دوستی ایران و ارمنستان و دبیر میز گرد تجاری ارمنستان در اتاق بازرکانی تبریز در چارچوب گفتگوی خود با خبرگزاری «آرمِن پرِس»، ضمن اشاره به مرحله کنونی تعامل ارمنستان و ایران، این نظر را بیان کرده و افزود: «انجمن دوستی ما با 60 تا 70 کشور جهان منجمله ارمنستان همکاری می کند.

ما در چارچوب انجمن دوستی ایران و ارمنستان عمدتاً از طریق همکاری با سازمان های غیردولتی در راستای توسعه روابط ارمنستان و ایران همواره تلاش می کنیم.

در فهرست انجمن های دوستی ایران با 60 تا 70 کشور جهان، انجمن دوستی ایران و ارمنستان در زمره موفق ترین انجمن های دوستی قرار دارد و جزو اولین انجمن های دوستی ایران محسوب می شود.

از آنجایی که ما سازمان دولتی نیستیم و در همکاری های ما آزادتر هستیم لذا می توانیم آزادانه و با محدودیت های کمتری با مراکز مختلف آموزشی، فرهنگی و تجاری ارتباط نزدیکی برقرار کنیم. 

متاسفانه هر چند ایران و ارمنستان از دیرباز کشورهای دوست و برادر و همسایه های خوبی هستند اما با این وجود هنوز ظرفیت‌های بکر عظیم همکاری های اقتصادی دو جانبه خود را کشف نکرده اند و به طور شایسته از همه این ظرفیت ها استفاده نکرده اند.

تا کنون بار های هیئت هایی که ارمنستان را به مقصد ایران ترک کرده و از مرز ایران عبور کرده اند از حضور انواع زیرساخت های فوق العاده ای در کشور همسایه تعجب کرده و اعلام می کنند که قبل از سفر به ایران تصور کاملاً متفاوتی در خصوص امکانات و ظرفیت های ایران داشته اند.

با توجه به دوستی چند صد ساله دو کشور، طبیعی است که انتظار روابط گسترده تری به خصوص در راستای ارتقای بیش از پیش سطح همکاری های شرکت های خصوصی را داریم.

به نظر بنده گردش مالی 700 میلیون دلاری بین کشورهای ما خیلی کم است. رهبران ارمنستان و ایران آستانه 3 میلیارد دلاری را برای مبادلات تجاری دو کشور هدف گذاری کرده اند، بنابراین ما هم به نوبه خود باید در تحقق این هدف سهیم باشیم. 

با در نظر گرفتن پتانسیل های کشف نشده  آتورپاتاکان ایرانی/ آذربایجان ایرانی می توانیم طرح های مشترکی را در جنوب ارمنستان اجرا کنیم. درست است که سال به سال افزایش گردش مالی محسوسی داریم و رقم گردش مالی دو کشور که چند سال پیش 300 میلیون دلار بوده است، امروز به 700 میلیون دلار رسیده است، اما با این وجود فکر می کنیم که این رقم در اصل باید خیلی بیشتر باشد. 

در آتورپاتاکان ایرانی/ آذربایجان ایرانی منطقه آزاد اقتصادی داریم، از طرفی هم در سال 2017 میلادی نیز چنین منطقه آزاد اقتصادی در مغری نیز ایجاد شد، لذا با داشتن این امکانات شرکت‌های ارمنی و ایرانی باید برای توسعه روابط تجاری دو کشور بسیار فعال تر باشند.

متاسفانه  بسیاری از توافقات همکاری حاصل شده بین دو منطقه اقتصادی آزاد در سال های گذشته روی کاغذ باقی مانده است، لذا در شرایط جدید انتظار داریم که این توافقات همکاری جامه عمل پوشیده و به همکاری واقعی عملی تبدیل شوند. 

جهت تحقق بخشیدن به این اهداف بلندپروازانه ما باید با تلاش مشترک روند اجرای طرح های بزرگی را در جنوب ارمنستان آغاز کنیم. از آنجایی که دو سازمان ایرانی در کار ساخت قطعه 30 کیلومتری جاده شمال به جنوب مشارکت دارند، بنابراین مشارکت شرکت های ایرانی در روند بهسازی گمرک مغری نیز حائز اهمیت زیادی می باشد.

به خصوص اگر در نظر بگیریم که ارمنستان برای ایران دروازه ورود به بازار های اروپا محسوب می شود، متوجه می شویم که دامنه همکاری های دو کشور،حجم و پیشرفت طرح های اجرا شده کافی نیست. 

در آتورپاتاکان ایرانی/ آذربایجان ایرانی شرکت‌های بسیار زیادی هستند که در زمینه راه‌سازی بسیار حرفه ای هستند و خدمات باکیفیت بسیار بالا در این زمینه ارائه می‌دهند، اما متأسفانه در ارمنستان به طور شایسته و به اندازه کافی معرفی و شناخته نشده‌اند. 

هر چند تاکنون سازمان‌ها و شرکت های زیادی از کشورهای مختلف در منطقه آزاد اقتصادی آتورپاتاکان ایرانی/ آذربایجان ایرانی سرمایه‌گذاری کرده و با موفقیت فعالیت می کنند، اما متاسفانه  از حضور و فعالیت شایسته شرکت های ارمنی در منطقه آزاد اقتصادی مذکور خبری نیست.

به نظر بنده جهت برطرفی این خلا رسانه های دو کشور باید ظرفیت های کشف نشده ایران و ارمنستان را به بهترین شکل ممکن برای مردم دو کشور معرفی کنند.

 جهت اجرای کلان طرح های مشترک باید همه مسیر های منطقه باز باشند و از این منظر ما از ابتکار عمل دولت جمهوری ارمنستان موسوم به «طرح چهارراه صلح» استقبال می کنیم، اما اعتقاد ما بر این است که رفع انسداد جاده های ارتباطی منطقه باید مبتنی بر اصول احترام متقابل به تمامیت ارضی و حاکمیت کشور‌های مستقل منطقه باشد و این مسیر ها در هر قسمت باید تحت نظارت و کنترل امنیتی کشورهایی باشند که از قلمرو آنها عبور می‌کنند.

تمامی  جاده ها و مسیرهای منطقه نه فقط نباید به عرصه تضاد منافع دولت ها تبدیل شوند، بلکه باید با شرایط مساوی مورد بهره برداری همه کشور های منطقه قرار بگیرند.»