ԵՐԵՎԱՆ, 22 ՆՈՅԵՄԲԵՐԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: Երիտասարդ, տաղանդավոր օպերային երգիչ Տիգրան Օհանյանը մասնակցում է հանրահայտ «Մեծ օպերա» մրցույթին և, արժանանալով ժյուրիի անդամների բարձր գնահատականին, լավագույն միավորներ է վաստակում: Նախագծի եզրափակիչ համերգը կանցկացվի դեկտեմբերի 26-ին: Երկրպագուները համերգը մոսկովյան «Կուլտուրա» ալիքի ուղիղ եթերում դիտելու և քվեարկելու հնարավորություն կունենան: Մրցույթի և այլ թեմաների շուրջ «Արմենպրես»-ի թղթակիցը զրուցեց Տիգրան Օհանյանի հետ:

-Ինչու՞ հենց օպերա:

-Երաժշտական ընտանիքում եմ ծնվել: Տատիկիս եղբայրը՝ Ռաֆայել Հակոբյանցը, Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի պրոֆեսոր էր, իսկ խորհրդային տարիներին՝ Ալ. Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի բաժնի վարիչ: Մայրս երաժիշտ է, երգչուհի, ավարտել է կոնսերվատորիան: Հայրս, հորաքույրս, քեռիս բժիշկներ են, և ես փոքր տարիքից պետք է ընտրություն կատարի այս երկու մասնագիտությունների միջև: Օպերան ինձ ավելի էր ձգում:

-Բեմ դուրս գալիս վախի զգացողություն ունենու՞մ եք:

-Վախը շատ բնական երևույթ է: Յուրաքանչյուր լավ երգիչ էլ ունենում է այդ զգացողությունը: Վախը ստիպում է հավաքվել և լավ ներկայանալ հանդիսատեսին: Եթե չկա այդ տագնապը, հնարավոր չէ մաքուր և լավ երգել. ոչինչ չի ստացվի: Բեմում գտնվելիս հատկապես կարևորում եմ հանդիսատեսի հետ կապը: Շատ երգիչներ կենտրոնանում են ճիշտ նոտաների, երգեցողության վրա` մոռանալով հանդիսատեսին, բայց չէ՞ որ երգչի համար կարևոր է դահլիճում նստած մարդուն հասկացնել, թե ինքն ի՞նչ է ցանկանում ասել իր երգով: Կապը կորցնելու դեպքում երգիչն անհետաքրքիր է դառնում:

-Որքանո՞վ է օպերային երգչի համար կարևոր դերասանի վարպետությունը:

-Այն աշխատանքի 60 տոկոսն է կազմում, առաջնային է: Երբ դերի մեջ ես մտնում, շարժումներն ու միմիկան համակարգում ես և լիարժեք ելույթ ունենում, շահում է երգեցողությունը: Իհարկե, պետք է չափի մեջ լինել և չտրվել «դերասանությանը», հակառակ դեպքում կտուժի ձայնը:

-Կա՞ դերերգ, որը լիովին ցույց է տվել ձեր վոկալային հնարավորությունները:

-Այո: Այդ դերերգի համար շնորհակալ եմ Հայաստանի պետական ֆիլհարմոնիկ նվագախմբի դիրիժոր Էդվարդ Թոփչյանին, ով ինձ հնարավորություն տվեց Պուչինիի «Բոհեմում» հանդես գալ Ռուդոլֆի դերերգով, երբ ընդամենը 21 տարեկան էի: Երկու պրեմիերա ունեցանք: Շատ լուրջ օպերա է, և ես մինչ օրս զարմացած եմ, թե ինչպե՞ս կարողացա անել դա:

-Ի՞նչ կասեք Հռոմի Պապի առաջ ձեր ելույթի մասին:

-Հանրապետության հրապարակում կայացած համերգում հատված կատարեցի  Ջուզեպպե Վերդիի «Աիդա» օպերայից ու պետք է նշեմ, որ անհանգստություն չունեի: Կային հետաքրքիր ու անբացատրելի զգացողություններ: Ըստ իս՝ Նորին Սրբություն Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը մեծ մարդ է, իսկական հոգևորական. նրա համար նյութական արժեքները առաջնային չեն:

-Մասնակցել եք տարբեր մրցույթների…

-Երաժշտի համար մրցույթը մեծ փորձ է: Երբ բեմում ես մի քանի մարդու հետ, ուրիշ զգացողություն է, իսկ երբ մենակ ես, չես կարող թաքնվել, բոլորովին այլ, հատկապես, երբ քեզ դատում են պրոֆեսիոնալ ժյուրիի անդամները: Նրանք ուշադիր լսում են և սպասում, թե որտեղ և երբ ես դու թերանալու կամ սայթաքելու: Դա կոփում է մարդուն:

-Կխոսե՞ք վարպետության դասերի մասին:

-2014 թվականին վերապատրաստվել եմ «Հյուսթոն գրանդ» օպերայում, որն իր մեծությամբ երրորդն է ԱՄՆ-ում: Մեզ հետ աշխատում էր հանրահայտ Ստեֆան Քինգը, ով ինձ շատ բան տվեց, սակայն հիմնական գիտելիքներս ստացել եմ Ռաֆայել Հակոբյանցից, ինձ շատ է օգնել, հղկել Երիտասարդական օպերային ծրագրի ղեկավար Լևոն Ջավադյանը: Նա շատ երիտասարդների է աջակցում և խրախուսում: Առիթ եմ ունեցել հաղորդակցվել և վարպետության դաս առնել նաև աշխարհահռչակ Մոնսերատ Կաբալյեից, երբ նա Երևանում էր: Ինձ համար անգնահատելի են Նելլի Միրիչոուի խորհուրդները վոկալային ճիշտ շնչի և այլ երաժշտական խնդիրների վերաբերյալ: Նելլին երկար տարիներ երգել է ՀՀ ժողովրդական արտիստ Բարսեղ Թումանյանի հետ: Նելլին չափազանց լուրջ և կշիռ ունեցող անձնավորություն է, մեծ համարում ունի ինչպես Եվրոպայում, այնպես էլ ԱՄՆ-ում:

-Ինչպե՞ս որոշեցիք մասնակցել ռուսաստանյան «Մեծ օպերա-2016» նախագծին:

-Մասնակցում էի Գալինա Վիշնևսկայայի անվան միջազգային օպերային մրցույթին, պրոդյուսերներից մեկն ինձ նկատեց, առաջարկեց մասնակցել այդ նախագծին: Ծրագիրն ամբողջ աշխարհում բազմամիլիոնանոց լսարան ունի, շատ հայտնի է: Մասնակցում են օպերային երգիչներ տարբեր երկրներից, նրանցից շատերն իրենց երկրում ժողովրդականություն վայելող արտիստներ են: Հանրությունը բոլորին է աջակցում, սակայն հաճելի կլիներ, եթե հայերն ավելի ակտիվ լինեին: Դեկտեմբերի 26-ին «Կուլտուրա» ալիքի ուղիղ եթերում կարող են դիտել համերգը և քվեարկել ԱՊՀ երկրներից, քանի որ քվեարկության շնորհիվ է պարզ դառնալու  նախագծի հաղթողը:

-Ի՞նչ ծրագրեր ունեք առաջիկայում:

-Դեռ հստակ չգիտեմ անելիքներս, բայց ցանկանում եմ շարունակել աշխատանքս Օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի Երիտասարդական  օպերային ծրագրում, որը հեռանկարային է և չի՛ զիջում այլ երկրների ծրագրերին: Ունենք շատ լավ մասնագետներ, վոկալի  լավ դպրոց, այդ իսկ պատճառով չեմ ցանկանում գնալ Հայաստանից: Իհարկե, դրսում ելույթ ունենալը կարևոր է և օգտակար, քանի որ լսում ես հիանալի մասնագետների տարբեր կարծիքներ, ինչը նպաստում է քո զարգանալուն: Եթե ունես լավը, անհրաժեշտ է այն գնահատել: Եթե չես գնահատում ունեցածդ, կարող ես ամեն ինչ կորցնել:

Հարցազրույցը վարեց Անժելա ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆԸ