تاریخ گزارش: 30 دسامبر 2024 (10 دی 1403 شمسی)
ساعت گزارش: 13:02
ایروان، 30 دسامبر، «آرمِن پرِس»: منطقه قفقاز جنوبی همچنان یکی از داغترین نقاط جهان باقی است و هرچند در حال حاضر عملیات نظامی فعال در این منطقه وجود ندارد، اما تلاقی منافع چندین قدرت منطقهای و فرامنطقهای در اینجا به وضوح محسوس است، که هرکدام در تلاش تقویت موقعیت خود هستند.
به گزارش خبرگزاری دولتی «آرمِن پرِس» : «آرمِن واردانیان» کارشناس سیاسی در گفتگوی خود با خبرگزاری «آرمِن پرِس»، ضمن بررسی وضعیت کنونی قفقاز جنوبی و امکان عملی شدن و پویایی «چهارراه صلح»، چنین نظری، مطرح کرده و افزود:«در حال حاضر، مهمترین و دراماتیکترین رویدادها در گرجستان اتفاق میافتند، جایی که اعتراضات همچنان ادامه دارد و دولت در انزوای بینالمللی قرار گرفته است زیرا غرب نتایج انتخابات در گرجستان را نپذیرفته است. به نظر میرسد که این وضعیت، بحران سیاسی و اقتصادی گرجستان را که روز به روز بدتر میشود، بیشتر تشدید خواهد کرد.
از طرفی هم هرچند در حال حاضر در روابط ارمنستان و آذربایجان آرامش نسبی برقرار است، اما این وضعیت هم ممکن است موقتی باشد. در سال 2025 احتمال افزایش تنشها در منطقه وجود دار.
اما در خصوص بیانیههای «سالومه زورابیشویلی» رئیسجمهور گرجستان مبنی بر اینکه چشمانداز توسعه و سرنوشت ارمنستان تا حد زیادی بستگی به رویدادهایی دارد که در همجواری کشور ما در گرجستان رخ میدهد، و به نظر من این اظهارات خالی از حقیقت نیستند.
اگر ارمنستان میخواهد در آینده به اتحادیه اروپا بپیوندد و به سمت اروپا حرکت کند، برای ما مطلوب است که دولت گرجستان نیز در این مسیر حرکت کند و سیاستهای اروپامحور را در پیش گیرد. اما اگر گرجستان روابط خود را با غرب قطع کند، آنگاه آینده اروپایی ارمنستان نیز مبهم خواهد شد.
در خصوص «پیمان صلح» ارمنستان و آذربایجان هم باید بگویم که بعید است تا پایان سال 2025 امضا شود، چرا که از سال 2021 میلادی که این موضوع در دستور کار عادیسازی روابط دو کشور قرار گرفت، مشخص بود که موانع مهمی در راستای امضای این پیمان وجود دارد، و آذربایجان به هر طرق سعی در به تاخیر انداختن امضای آن دارد.
به نظر من برای این کار دو دلیل وجود دارد: ول اینکه آذربایجان به روسیه قول داده است که هیچ سندی را به خصوص تحت حمایت غرب امضا نکند، و دلیل دوم هم این است که آذربایجان ارمنستان را یک طرف ضعیف میداند و در تلاش است که امتیازات بیشتری از آن کسب کند.
با توجه به همه این موارد در خصوص اجرایی طرح ابتکاری دولت ارمنستان موسوم به «چهارراه صلح» باید گفت که هر چند از نظر چشمانداز تأمین صلح این طرح خیلی خوب است، اما در مسیر اجرایی آن موانع جدی وجود دارند.
ترکیه و آذربایجان از ارمنستان درخواست کریدور به شرایط خود را دارند، و روسیه نیز میخواهد نظارت بر بخشی از این کریدور را که از خاک ارمنستان عبور میکند، در اختیار بگیرد. بی تردید هیچکدام از این موارد به نفع ارمنستان نیست. در شرایط کنونی، ارمنستان باید به طور فعال با متحدان خود همکاری و تلاش کند تا سطح امنیت خود را ارتقا دهد.
در این راستا اولین مسئله ما بازگرداندن تعادل نظامی است، زیرا این تعادل شکسته شده است و به همین دلیل است که علیاف چنین موضعگیریهای گستاخانهای دارد. اگر این تعادل بازگردانده شود، رئیسجمهور آذربایجان موضع خود را تعدیل خواهد کرد و قبل از هر سخنرانی چند بار فکر خواهد کرد.»