«Ապրանքի ծագման երկրի որոշումը բավականին բարդ ընթացակարգ Է, հատկապես երբ ապրանքը գալիս Է աշխարհագրական առումով մոտիկ տարածաշրջաններից: Ավելի դյուրին Է եվրոպական ծագման խնձորները տարբերել լատինամերիկյանից, քան, ասենք, թուրքական եւ ադրբեջանական լոլիկը: Այդ խնդիրը հրատապ Էր մեկ տարի առաջ եւ այս տարվա սկզբին»,-ասել Է Դավիդովը: Սակայն այժմ, նրա խոսքով, այն հաջողվել Է լուծել:

«Արվել Է հետեւյալը. մենք, ինչպես հայ, այնպես Էլ ադրբեջանցի գործընկերների հետ ստեղծեցինք միջգերատեսչական աշխատանքային խմբեր: Նրանց խնդիրն այն Է, որ ներկայացնեն ապրանքների շարժի թափանցիկ շղթան»,-պատմել Է Դավիդովը: Ռոսպոտրեբնադզորի, Ռոսսելխոզնադզորի եւ մաքսատան ներկայացուցիչները, որոնք մտնում են այդ աշխատանքային խմբերի մեջ, ժամանում են Ադրբեջանի եւ Հայաստանի այն ձեռնարկություններ, որոնք զբաղվում են Ռուսաստան լոլիկի արտահանմամբ:

«Մենք ուսումնասիրում ենք՝ ինչ արտադրական հզորություններ, գյուղատնտեսական հողատարածքներ կան այնտեղ, որոշում ենք արտադրողականությունը, արդյունքում ստանում ենք այն պատկերը, թե ինչ ծավալներ կարող են մատակարարվել: Ուղեկցող փաստաթղթերից այնուհետեւ կարելի Է տեսնել՝ որ տնտեսությունից Է գալիս կոնկրետ բեռը: Եվ մենք գիտենք, որ այն իրապես այնտեղ արտադրված ապրանք Է»,-ասել Է Դավիդովը: Այսպիսով, երկիրը փաստորեն չի կարող ավելի շատ ապրանք մատակարարել Ռուսաստանին, քան արտադրում Է: