ԵՐԵՎԱՆ, 18 ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻ, ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ/ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: «Այս դժվարին ժամանակներում այնպիսի տպավորություն ունենք, որ Ֆրանսիան փրկում է Եվրոպայի պատիվը: Մայրցամաքի հյուսիսում եւ արեւելքում գտնվող երկրներն անտեսանելի են թվում՝ տարված Միացյալ Նահանգների օգնությամբ Ռուսաստանին հետ մղելու ցանկությամբ: Ռուս-ամերիկյան ավանդական այս դիմակայությունում Թուրքիան խելացիորեն տեղավորվել է այդ երկուսի միջեւ: Իր դիրքի շնորհիվ նա իրեն թույլատրում է «պոչը փչել» Միջերկրական ծովում ՝ աննախադեպ գոռոզությամբ նայելով Ֆրանսիային: Սակայն նա պետք է հիշի, որ չնայած իր սովորական զինված ուժերը թվաքանակով կարող են գերազանցել ֆրանսիացիներին, Ֆրանսիան միջուկային տերություն է, որը չի հանդուրժի ոչ մի ագրեսիա:

Թուրքիան պարբերաբար եւ համակարգված կերպով խախտում է Հունաստանի եւ Կիպրոսի ինքնիշխանությունը ծովում եւ ցամաքում, այնպես, ինչպես Չինաստանը խախտում է իր հարեւանների ինքնիշխանությունն Արեւելա-չինական ծովում: Հավանաբար, հարավարեւելյան Ասիան մեզ հեռավոր կարող է թվալ, բայց Միջերկրական ծովն ուղղակիորեն կապում է մեզ: Եթե հիմա Ֆրանսիան եւ նրա միջերկրածովյան դաշնակիցները չգործեին, Թուրքիային աստիճանաբար թույլատրվում էր իրեն հռչակել մեր ծովային սահմանների պահապանը: Սակայն ազատությունն ու օրենքը Միջերկրական ծովում չեն կարող շնորհվել իսլամիստ ավտոկրատին, ով անցել է ազգայնական եւ կրոնական կուրսի»:

            Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում: