ԲԵՅՐՈՒԹ, 21 ՄԱՐՏԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: Լիբանանի Ազգային առաջնորդարանի սրահում մարտի 17-ին տեղի է ունեցել «Բարսեղ Կանաչյան (1885-1967). մի կյանքի երաժշտացում» խորագրով գրքի շնորհանդեսը: Այս մասին հայտնում է Լիբանանում «Արմենպրես»-ի թղթակիցը: Ստորև ներկայացնում ենք հոդվածն ամբողջությամբ:

«Ուրբաթ, 17 Մարտ 2017-ի երեկոյեան Լիբանանի  Ազգային առաջնորդարանի «Երջօ  Սամուէլեան – Եռագոյն» սրահին մէջ` հովանաւորութեամբ Լիբանանի հայոց թեմի առաջնորդ Շահէ եպս.  Փանոսեանի, կազմակերպութեամբ Համազգայինի  Լիբանանի Շրջանային վարչութեան եւ գործակցութեամբ Հայկազեան համալսարանի  հրատարակչատան, տեղի ունեցաւ «Բարսեղ  Կանաչեան (1885-1967). Կեանքի մը  երաժշտացումը» խորագիրով գիրքին  շնորհահանդէսը:

Համազգայինի Լիբանանի Շրջանային վարչութեան անունով բացման խօսքը արտասանեց Թամար Սնապեան-Սուրճեան: «Բ. Կանաչեան» քոլեճի ուսուցիչ, սոփրանօ Շողիկ Թորոսեան կատարեց «Ալվարդի երազը» եւ «Օրօր» ստեղծագործութիւնները` դաշնակի ընկերակցութեամբ դարձեալ քոլեճի ուսուցիչ Յասմիկ Գասպարեանի:

Համազգայինի անունով խօսք առաւ  «Բ. Կանաչեան»  երաժշտական  քոլեճի  տնօրէն  Վահրամ  Էմմիեան: ,

«Բ. Կանաչեան» քոլեճի կիթառի ուսուցիչ Մկրտիչ Միքայէլեան ներկայացուց իր մշակումով «Օրօր»-ը:

Գիրքը  ներկայացուց զայն աշխատասիրած դոկտ. Անդրանիկ  Տագէսեան, որ մանրամասնօրէն անդրադարձաւ գիրքին ծնունդի գաղափարին, բովանդակութեան, տպագրութեան հոլովոյթին, նպատակին, ապա այս աշխատանքին վերաբերող իր մտորումները կիսեց ներկաներուն հետ:

Իր խօսքի աւարտին Անդրանիկ Տագէսեան հաստատեց, որ այս գիրքի ծնունդին մէջ իրենց դերակատարութիւնը ունեցած են Սեդա Կանաչեան, տոքթ. Յարութիւն Նիկոլեան, ինչպէս նաեւ գրադարաններ, անհատներ, որոնք իր պրպտումներուն յագուրդ տուած են, նաեւ` Համազգայինի տպարանին անձնակազմը:

Տոքթ. Յարութիւն Նիկոլեան ընթերցեց այս առիթով Բ. Կանաչեանի դստեր, վերջնականապէս Միացեալ Նահանգներ հաստատուած Սեդա Կանաչեան-Թիւյսիւզեանի սրտի խօսքը, որուն մէջ ան իր խորին շնորհակալութիւնը յայտնած է դոկտ. Անդրանիկ Տագէսեանին, որ այդքան մեծ պրպտումներ եւ պեղումներ կատարած է` Կանաչեանի կեանքին ու գործունէութեան վերաբերող: Ան նաեւ շնորհակալութեան խօսք ուղղած է բոլոր անոնց, որոնք Բ. Կանաչեանի յիշատակը վառ կը պահեն: Տոքթ. Նիկոլեան իր կարգին դիտել տուաւ, որ Սեդա Կանաչեան-Թիւյսիւզեան եւս քիչ ներդրում չէ ունեցած արուեստի պատմութեան մէջ` Հայաստանի եւ սփիւռքի պարագային ալ, ուստի անոր կեանքն ու աշխատանքը եւս արժանի են պեղուելու եւ լոյսին բերուելու:

Գեղարուեստական  բաժինը փակեց Համազգայինի «Գուսան»  երգչախումբը,  խմբավարութեամբ`  Գրիգոր Ալոզեանի` մեկնաբանելով երեք խմբերգներ` «Ծիծեռնակ», «Երազ» եւ «Հայրենի կարօտ». դաշնակի վրայ խումբին ընկերակցեցաւ Յասմիկ Գասպարեան: Յատկանշական եւ խորապէս տպաւորիչ էր Կանաչեանի կողմէ բազմաձայնուած «Երազ»-ի անդրանիկ մեկնաբանութիւնը «Գուսան»-ին կողմէ:

Հանդիսութիւնը եզրափակուեցաւ Լիբանանի հայոց թեմի առաջնորդ Շահէ եպս. Փանոսեանի խօսքով, որուն մէջ սրբազանը վերյիշեց դպրեվանքի իր առաջին օրը, երբ երաժշտութեամբ ողողուած էին դպրեվանքի սրահները. օրին իրենց ուսուցիչը` Գէորգ Գանտահարեան բացատրած էր, որ այդ երաժշտութիւնը Բարսեղ Կանաչեանի «Նանոր»-ին պատմութիւնը կը ներկայացնէր: Առաջնորդ սրբազանը ըսաւ, որ անկէ ետք ծանօթացան Կանաչեանի, սիրեցին զայն եւ հպարտացան անով:

Ձեռնարկէն ետք դոկտ. Անդրանիկ Տագէսեան մակագրեց «Բարսեղ Կանաչեան. Կեանքի մը երաժշտացումը» գիրքը, որուն պատրաստութեան եւ հրատարակութեան աշխատանքները կատարուեցան Համազգային «Վահէ Սէթեան» տպարանին մէջ»: