ԵՐԵՎԱՆ, 25 ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻ, ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ/ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: «...Այդ տխուր օրը 1944 թ. սեպտեմբերի 25-ն էր, իսկ հսկա կաղնին` Մանուկ Աբեղյանը, ում կորստյան համար վշտացած էին նրան ճանաչող գիտական աշխարհն ու հասարակությունը, ում մասին ցավով ու ակնածանքով արտահայտվում է Դերենիկ Դեմիրճյանը։ Ակադեմիկոս Հովսեփ Օրբելին հեռագրում է Լենինգրադից. «Խորին կսկիծով ընկալեցինք հայ գիտության եւ հայ ժողովրդի կրած ահռելի կորստի՝ մեծապատիվ Մանուկ Աբեղյանի մահվան գույժը»:

Մանուկ Աբեղյան. հայագետ, հասարակական գործիչ, գրականագետ, լեզվաբան, բառարանագիր, բանահավաք, պրոֆեսոր (1926 թ.), բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1935 թ.), ՀԽՍՀ Գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս (1943 թ.), ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1935 թ.), արեւելահայերենի արդի ուղղագրության հեղինակ»։

                               Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում: