ԵՐԵՎԱՆ, 27 ՄԱՅԻՍԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: «Միամյա կամ բազմամյա այս խոտաբույսի պտուղը համեղ է, պարունակում է շաքարներ, սպիտակուցներ, օրգանական թթուներ, ճարպեր, եթերայուղեր, վիտամիններ, նատրիումի, կալիումի, մագնեզիումի, ֆոսֆորի, քլորի, ծծմբի, երկաթի, պղնձի, ցինկի, յոդի, ֆտորի հետքեր․․․ Խոսքը լոլիկի մասին է։

Համե՞ղ է։ Այսօր արդեն դժվար է ասել։ Որովհետեւ աչքերը փակ ուտելիս հաճախ դժվար է հասկանալ՝ լոլի՞կ ես ուտում, վարու՞նգ, թե՞ տաքդեղ կամ մեկ այլ բան։

ՀՀ-ում ստեղծվել է լոլիկի մոտ 50 սորտ՝ Անահիտ, Արգավանդի 45, Նվեր, Լիա, Սյունիք, Գյումրի, Հոբելյանական 26, Գանձակ, Նուշ վաղահաս, Հայաստանի ջերմոցային եւ այլն: Շատերիս մանկության հուշերի անբաժանելի մասն է լոլիկի «Անահիտ» սորտը՝ շատ բարակ կեղեւով, առանց կարծրության, շատ նուրբ ու հյութեղ պտղամսով, երբ դեռ չկերած համն արդեն բերանումդ էր։

«ՀՀ»-ի ո՞ւր անհետացավ հայկական լոլիկը հարցին ի պատասխան Բանջարաբոստանային եւ տեխնիկական մշակաբույսերի գիտական կենտրոնի ղեկավար Գայանե Սարգսյանը շեշտեց, որ թե՛ լոլիկի եւ թե՛ ընդհանրապես բանջարաբոստանային մշակաբույսերի հայկական սորտերը ոչ միայն չեն վերացել, այլեւ  պահպանվում են…»:

                     Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում։