ԵՐԵՎԱՆ, 22 ՀՈԿՏԵՄԲԵՐԻ, ԱՐՄԵՆՊՐԵՍ: Հայ Առաքելական եկեղեցու ընդհանրական կանոնադրության ընդունումը ժամանակի հրամայականներից է, որին էլ Մայր Աթոռը ձեռնամուխ է եղել դեռևս Վազգեն Առաջինի գահակալության վերջին տարիներից: Կանոնադրություն ունենալու կարևորության մասին են փաստում նաև վերջին տարիներին Սինգապուրի հայկական եկեղեցու և Մյանմարի Միությունում Սուրբ Հովհաննես Մկրտիչ եկեղեցու փրկությունը: Այս մասին «Արմենպրես»-ի մամուլի սրահում կայացած ասուլիսի ժամանակ հայտնեց Մայր Աթոռի տեղեկատվական համակարգի տնօրեն Տեր Վահրամ քահանա Մելիքյանը: «Եթե կանոնադրության մշակումը ժամանակին նախատեսած չլինեինք ու իրավական լուծում ու ձևակերպում տված չլինեինք, ապա այսօր ուղղակի պետք է հրաժեշտ տայինք շատ ազգային հարստությունների ու կալվածքների, որոնք տարբեր ժամանակներում գոյացել են մեր հայրենիքի սահմաններից դուրս տարբեր պատմական հանգամանքների պատճառով»,-ասաց Տեր Վահրամը:

Տ. Վահրամ քահանա Մելիքյանի խոսքով` Հայաստանյաց Առաքելական Սուրբ եկեղեցին, որը հայկական ազգային ամենահին կրոնական կառույց է, պետք է օժտված լինի կանոնադրությամբ, որը մաս առ մաս հստակեցվում և ընդունվում է: «Մինչ այժմ Մայր Աթոռն առաջնորդվում է «Կանոնագիրք հայոց»-ով, դատաստանագրքերով ու տարբեր ժամանակներում ձևավորված կանոնագրքերով, երբեմն Ազգային սահմանադրությամբ, որը շարունակում է գործել նվիրապետական աթոռներում, որոնցից է Կոստանդնուպոլսի Հայոց պատրիարքությունը: Հստակ է, որ 2009 թվականի թեմական ներկայացուցչական ժողովը, որը հետագայում վերաձևակերպվեց որպես եկեղեցական ներկայացուցչական ժողով, որդեգրեց թեմական ուղենշային կանոնադրությունը, որը մեր եկեղեցական սահմանադրության մասերից մեկն է: Դրանում կան որոշակի հոդվածներ, որոնք առնչվում են մեր բոլոր թեմերի գործունեությանը` դրանց կազմությանը, իրավասություններին, թե ինչպես են ընտրվում թեմական առաջնորդները, հովիվները, ծխերի կազմության և լուծարման մասին: Կանոնադրությունն ունի պարտադիր կետեր ու նաև կետեր, որոնք կարող են համապատասխանեցվել տարբեր երկրների օրենսդրություններին»,-ասաց Տեր Վահրամը` հավելելով, որ այժմ աշխատանքներ են տարվում, որպեսզի վերջնական տեսքի բերվի նաև գերագույն հոգևոր խորհրդին վերաբերող հատվածը և աստիճանաբար պետք է կազմեն բոլոր անհրաժեշտ կանոնադրությունները:

Մայր Աթոռի ներկայացուցչի խոսքով` կարևոր է, որպեսզի հանրությունն իրազեկված լինի նշյալ գործընթացների մասին, քանի որ տեղեկատվության պակասի հետևանքով որոշ անձինք Հայաստանյաց Առաքելական եկեղեցին դարձնում են  քննադատության թիրախ և փորձում որոշակի խռովություններ առաջացնել:

Տեր Վահրամը հերքեց Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսարանից ժամանակին կարգալույծ հռչակված հոգևորական Ոսկան Մխիթարյանի այն հայտարարությունը, թե վերջերս կայացած ներկայացուցչական ժողովի ժամանակ նվիրապետական աթոռները թեմական կառույցների մակարդակին իջեցնելու պահանջ է դրվել: «Նվիրապետական աթոռներ ասելով` նկատի ունենք Երուսաղեմի և Կոստանդնուպոլսի Հայոց պատրիարքությունները: Ես պաշտոնապես հերքում եմ նման խոսակցությունները: Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինը մշտապես նախանձախնդիր է եղել, որ իր նվիրապետական աթոռները, որոնք մասն են կազմում Հայաստանյաց Առաքելական եկեղեցու, մշապես լինեն պայծառ ու զորեղ»,-ասաց նա:

Իսկ հարցին ի պատասխան, թե ինչպես կմեկնաբանի Տ. Վահրամ քահանա Մելիքյանն այն խոսակցությունները, թե իբր Մայր Աթոռը շահագրգիռ է որոշ կալվածքների յուրացմամբ, նա ասաց. «Մայր Աթոռը ոչ մի նկրտում չունի տիրանալ ինչ-որ մեկի ունեցվածքին, կալվածքներին, սակայն, միևնույն  ժամանակ պետք է հստակ լինի մի բան, որը ամրագրված է մեր բոլոր կանոնադրություններում, Ամենայն Հայոց կաթողիկոսը պատասխաանտու է Մայր Աթոռի կալվածքների հանդեպ թե Հայաստանում, թե Հայաստանից դուրս»:

Կալվածքները գտվում են ծխերի և թեմերի տնօրինման ներքո` Վեհափառի գիտությամբ: Ամենայն Հայոց կաթողիկոսը պետք է գիտենա, թե ինչպես են տնօրինվում այդ կալվածքները և անհրաժշետության դեպքում կասեցնի որոշ պարագաներ: «Եթե ծուխը լուծարվի, դրան պատկանող կալվածքները կանցնեն թեմին, եթե թեմն էլ լուծարվի, գոյություն չունենա որպես իրավաբանական կառույց, այն կանցնի Մայր Աթոռի տնօրինությանը»,-հավելեց Մայր Աթոռի տեղեկատվական համակարգի տնօրենը: